Iemant neemt zich niets voor

Zo het is begin januari 2014. De tijd van 'gelukkig nieuwjaar' en goede voornemens. Ik doe er bij voorkeur niet aan mee. Nu is het eerste natuurlijk wel erg sociaal wenselijk, dus vooruit maar. Maar het tweede is geheel aan mij. En ik doe er niet aan. Aan goede voornemens. Gewoonweg niet. Ze vliegen me op dit moment trouwens wel om de oren. Die goede voornemens. Zijn het niet die van anderen, dan proberen anderen die van hen wel aan me te slijten. Zo word een goed voornemen ook bijna sociaal wenselijk. Echt niet. Ik ga niet meer fietsen, minder eten, vaker bij familie op bezoek, naar de sportschool, minder piepen, maandelijkse/wekelijkse/dagelijkse projectjes voor mijn blog uitvoeren of whatever. Enkel en alleen omdat het januari is van een nieuw jaar. Is toch kansloos.
Al twijfelde ik heel even toen ik dit op Pinterest tegen kwam:

'It's easy to slip out of the habit of writing consistently. Here are some tips to help you blog or write consistently all year long.'

Op zich geen verkeerd voornemen natuurlijk. Ook niet geheel misplaatst in mijn geval. En qua timing ook best handig zo aan het begin van het jaar. En toch. En toch. Het schept ook weer verwachtingen en verplichtingen. Naar anderen. Naar mezelf. En ik heb gewoon een hekel aan die dingen. Verwachtingen en verplichtingen. Blrgh.
So instead. Heb ik de kerstboom eruit geknipt (nee, geen tikfout), het arme ding had er geen naald meer op zitten, en in de kliko gemikt en ben ik maar weer eens aan het decoreren geslagen. Ik heb namelijk de ontzettende mazzel gehad dat ik in iemands kelder mocht struinen en mee mocht nemen wat me maar aansprak. Ik heb dus weer voldoende om me de komende tijd mee bezig te houden.
De geweldige houten klossen hebben voor een deel al een bestemming.

Zo ook een paar van de - vuilniszak vol + paar dozen - zijden boeketjes. Die horror zijn zoals ze zijn, maar in onderdelen zeer bruikbaar. Zowel als vaasvulling als bij het verpakken van een cadeautje. Om maar twee dingen te noemen.

Die gekleurde vazen zijn trouwens van Action.

Toen nog wat printjes van het een en ander aan de muur met Washi tape.

Even voor de duidelijkheid: wat aan de muur hangt is geen eigen werk, maar allerlei moois wat via Pinterest te bewonderen is voor degenen die geen zicht op mijn muur hebben.

Overigens is dat muurtje geen succes. Alles dondert er weer af. Er hing ook nog een sterke man naast, maar die is achter de kast gelazerd en een dag erna na een intensieve reddingsactie weer tevoorschijn getoverd. Waarna ie categorisch weigert opnieuw zijn plekje in te nemen. We zijn niet on speaking terms op het moment zult u begrijpen. En al dat uiterlijk vertoon maakt op mij geen indruk. Ik heb een blauwe maandag aan Krav Maga gedaan, dus ik weet hoe ik me moet verdedigen.

Maar serieus. Gebruikt u wel eens Washi tape om wat aan de muur te hangen? En komt het dan ook weer naar beneden gezeild? Is er een trucje? Zonder de muur te beschadigen?

Tot slot hebben mijn kitschy kopjes voorlopig weer een leuke taak, aangezien ze ongeschikt zijn geworden om thee uit te drinken. Ze zijn tegenwoordig namelijk 'brengers van gezellig licht in donkere tijden'. Is het een beetje te zien op de foto?

Als u goed kijkt dan ziet u rechtsboven in de hoek nog een been van de sterke man. Toen ie nog hing waar ie moest hangen en nog niet in de contramine was. Ondankbare kerel. Met z'n snorretje.

Nou, veel succes met uw goede voornemens. Zet hem op en als het nu niet lukt ...waarschijnlijk is er volgend jaar weer een nieuw jaar. Probeert u het gewoon nog een keertje.