maandag 29 april 2013

Kopje thee? Iemand?


Ik verheug me ontzettend op morgen. Morgen is een van de leukste dagen van het jaar. En ja, dat heeft alles, maar dan ook alles te maken met het feit dat het morgen vrijmarkt walhalla is. Ik hup hop van de ene markt naar de andere. En ik hoop dus ook zoooo dat het droog is. Bij Koninginnedag hoort zon. Dat maakt het allemaal extra vrolijk. En ook aangenamer. En praktischer. In de aanloop naar morgen ben ik maar even bij de kringloop aangewipt. En daar heb ik een prachtig fout kopje zien staan, met zorg van haar plankje getild, afgerekend en meer naar huis genomen. Naast me zat ze, op de bijrijdersstoel. Helemaal opgewonden. Tralalalala. Of het nog wel geheel goed met mij gaat? Ja, hoor. Dit kopje is namelijk een Alice in Wonderland kopje. En die kunnen dat, weet u. Praten. Hele verhalen babbelen ze aan elkaar. En nu wil ze weten wat haar te wachten staat. Earl Grey, English afternoon tea, Jasmijn, London tea??? Voorlopig weet ik niet beter dan haar te zeggen dat ze slechts mooi hoeft te zijn. En dat ze wellicht, ooit, ergens aan de muur komt te hangen als een klein schilderijtje.





zondag 21 april 2013

Iemant verandert wat aan het uiterlijk

Er zijn inmiddels en er zullen wellicht nog wat wijzigingen doorgevoerd worden aan het ontwerp van deze blog. Het ligt dus niet aan je ogen of pc.

zaterdag 20 april 2013

Iemant koopt criteriumloos iets wat niet in haar tas past


Begin maart liet ik u mijn nieuwe criterium voor kringloop en vlooienmarkt aankopen weten. Mocht u dat gemist hebben, geen probleem. Zo spectaculair was de mededeling niet. Zeker niet gezien het feit dat ik een maand en 8 dagen later dit criterium volledig buiten beschouwing laat. Ik dacht er pas weer aan toen ik alweer thuis was, met aankoop en al. Het is bijzonder.
Maar ja, wat doe je? Wat doe je als je weet dat je tegen iets goeds aanloopt. Ik zag het al van ver, had geen tijd nodig om te besluiten en nam al helemaal geen tijd om zoiets als een criterium te hanteren. Nee zeg, kom. Het ding ging mee. Klaar uit. U vraagt zich met bezorgde frons op uw voorhoofd af of 'het ding' de lampenkap hierboven op de foto is? Dat is lief van u. Die bezorgdheid. En ja, het klopt. Dit was het ding wat niet in mijn tas paste, maar toch mee naar huis is gegaan. En heus, het komt goed. Echt. Hier is het ook goed gekomen. Ik weet het, niet helemaal dezelfde maat. Maar heus. Echt. Het komt goed.
Kijk maar, hier ziet u toch zeker ook de mogelijkheden wel van in?


If not, dan heeft u mij nodig. Ik zie ze namelijk wel. Legio. 
  1. Hang hem in de tuin voor de vogels. Leuke pindastreng eromheen, wat vetbollen en klaar ben je. Ga ik niet doen, maar zou kunnen. 
  2. Zet hem op z'n kop, maak er een bodem in en zet er je verzameling rollen pakpapier in. Ga ik niet doen, maar zou kunnen.
  3. Zet hem op z'n kop, weef er nog wat draad door en gebruik hem voor je verzameling bollen wol. Ga ik niet doen, maar zou kunnen.
  4. Versier hem, hang hem bij een lichtpunt aan het plafond en gebruik hem dus gewoon als lampenkap. Ga ik misschien doen en zou dus ook kunnen.
  5. Tik een voet op de kop of flans er eentje in elkaar van een stapel boeken, bouw de kap erop, steek er verlichting in en gebruik hem dus gewoon als lampenkap. Probeer te gaan voor de industriële look. Helemaal in hoor. Ga ik misschien doen en zou dus ook kunnen.
  6. Koop witte kerstverlichting wikkel dat eromheen, verzin leuke teksten, print ze, plak ze aan het frame en gebruik hem dus als een soort van lampenkap. Ga ik denk ik niet doen, maar zou kunnen. 
  7. Maak strengen van pomponnetjes en laat ze van bovenaan het frame naar de eerste bocht onderaan lopen in banen. Hang aan de onderste bocht ook nog een pomponnetje. Of doe dit met vlaggetjes, rondjes of een combinatie. Ga ik denk ik niet doen, maar zou kunnen.
  8. Of maak dezelfde strengen maar dan met de leuke geprinte teksten van idee 6. Ga ik misschien doen en zou dus ook kunnen.
  9. Tik een aantal leuke vogeltjes op hun de kop en ga voor de romantische vogelkooi look terwijl het dan nog steeds eigenlijk een lampenkap is. Ga ik niet doen, maar zou kunnen.
Ik vind het prachtig zo. Als de juices nu nog niet vloeien, dan zou ik er maar niet aan gaan beginnen als ik u was. Maar waarschijnlijk komt u dan ook zelden in de kringloop.

woensdag 17 april 2013

Iemant maakt pomponnetjes en laat u zien hoe

Ooit heb ik pomponnetjes leren maken met behulp van twee ronde kartonnetjes. En nu zou ik ze daarmee weer kunnen maken. Maar wat ik me daarvan wist te herinneren is dat ik die kartonnetjes nou niet bijster handig vond. En blijkbaar was er iemand anders in de wereld die dat ook heeft gedacht. En persoon die bovendien ruimtelijk inzicht had. Dat samen heeft een vernuftig dingetje opgeleverd. De pom-pom maker. De mijne heb ik gekocht bij Pipoos, niet mijn meest favoriete winkel, maar voor dit soort dingen dan toch weer handig. Duurde even eer de verkoopster begreep wat ik bedoelde. Kwam waarschijnlijk doordat ik om een pompoentjes maker vroeg, terwijl het een pomponnetjes maker is. Of een pop-pom maker. Zoals ik al zei.
Aan de hand van een fotoverslagje neem ik u even aan de hand mee. Tenzij u daar geen behoefte aan heeft. In dat geval wens ik u een prettige dag verder.

Dit is het apparaatje voor een pomponnetje van 2,5 cm. 
Voor je begint, steek je de twee losse delen in elkaar. 
Klap vervolgens aan beide kanten de witte delen open.
Omwikkel het bochtje in de witte delen aan een zijde om met wol.
Klap dicht.
De ene zijde is nu omwikkeld. De andere kant nog niet. Die ga ik nu doen.
Kijk, hier begin ik.

Je ziet het niet zo goed, maar beide zijden zijn nu gedaan.
Met een puntig schaartje knip je de wol nu door. Doe dit aan beide kanten.
Knip een stuk wol af en leg tussen het apparaatje door een goede knoop in het midden.
Haal aan beide zijden de hendeltjes omhoog.
Trek beide delen van het apparaatje van elkaar af.
En klaar is je pomponnetje.




zondag 14 april 2013

Iemant is dol op garlands

Remodelista / Marlen Kärema.
Wees gerust, deze foto is niet met de zelfontspanner gemaakt. Hij viert heus geen feestje in z'n eentje. Kijk maar, er staan nog meer glazen hoor.
Ik weet niet wat het is, maar momenteel word ik erg vrolijk van slingers. En omdat ik garlands een leuker woord vind, word ik momenteel erg vrolijk van garlands. Rondjes, vlaggetjes, pomponnetjes, hartjes, hang er een boel van aan een draadje en het kan niet anders of je wordt blij. Als dat niet zo is, dan weet ik het ook niet meer. Dan is er gewoon weinig hoop voor je. Ik zeg niet dat je er net zo vrolijk van moet worden als ik. Ik zeg niet dat je direct in de huppelmodus dient te schieten, net als ik. Geloof me, dat is lastig te onderdrukken als die modus zich aandient en je staat echt voor paal. Ik zeg ook niet dat je van de weeromstuit de slappe lach zege moet laten vieren. Maar een glimlach, een glimlach moet toch lukken?
Kom nou toch, kijk even gezellig mee:
Stylecookie
Annixen.
Dottie Angel
Mumsybird
Nou? En? Gelukt?

In geval het niet zo is, misschien helpt dit dan nog ...

In afwachting tot voldoende pomponnetjes voor een garland heb ik ze maar even in de boom gehangen. Ik moest toch afscheid gaan nemen van de paaskuikentjes. En een kale tak is ook maar een kale tak.
Ja, ik weet het. Nog heel wat pomponnetjes te gaan. Maar hé, alsof jij zo nuttig bezig bent nu?!
En het zojuist afgeronde projectje stemt mij ook bijzonder blij. Een rekje voor mijn happilypeppelie rolletjes tape. Eerste paasdag heb ik een of ander bbq-ding op de kringloop gevonden waartussen je een vis kan plakken om te grillen. Althans, ik denk dat het zoiets was. Vergeten om er even een foto van te maken, want inmiddels is het niet meer herkenbaar. Inmiddels zijn de twee oorspronkelijk lossen delen namelijk aan elkaar gemaakt, zijn de hengsels in stukken geknipt en op het rekje gesoldeerd (daar hangen nu de rolletjes aan). En is het dingetje wat de twee hengsels aan elkaar hield nu hetgeen waaraan je het rekje ophangt. Na, kijk zelf maar.

En? Nu wel gelukt? Finally!

Even voor de zekerheid. Kijk eens wat een leuke oude snoeppotten ik op de kop heb getikt.

maandag 1 april 2013

Iemant was in Antwerpen


We waren in Antwerpen vrijdag. Omdat we lui waren Wegens omstandigheden waren we ietwat laat om deel te nemen aan de Vrijdagmarkt. Althans, om voorbereid deel te nemen dan. Het kijkuurtje was al voorbij en het bieden was al begonnen. Nu hebben we het hier niet over grote bedragen, dus je kunt best een bodje doen zo voor de neus weg. Hebben we echter niet gedaan. Het moet immers ook nog naar de auto gelopen worden, het was koud en thuis kan ik het waarschijnlijk nergens kwijt. Dus die loeileuke stoel staat nu bij iemand anders thuis. Voor die drie euro zal ze er heel blij mee zijn. Net als het stel met een retro keukentafel, incl. twee stoelen in mint condition en voor maar zes euro. En als de mevrouw die een stuk of wat kinke lijsten naar huis mocht brengen, na het betalen van een euro. Want het is bieden, winnen, betalen en meenemen. Geen getreuzel. Ik ga dus zeker nog eens. Maar dan eerder, zodat ik de aangeboden waar eerst goed kan inspecteren. 
Na verkleumd toe te hebben gekeken, hebben we wat rondgekuierd, koffie gedronken, een wafel gegeten en nog wat rondgekuierd. Vervolgens een ieuw leuk boek gekocht en naar huis gereden via de kringloop in Nieuwegein, want die moest ik eens zien zei R. 
Mijn boek heb ik bewaard voor de volgende ochtend bij het ontbijt. Hoewel ik de titel wat raar vind, vind ik het boek zelf heel leuk. Ik werd er erg vrolijk van. Hier wat plaatjes.
Het is me iets te romantisch voor mijn eigen huis, maar dat rek aan de wand. Dát is me tóch leuk!



Na me verlekkerd te hebben aan al die leuke, unieke spulletjes op de foto's besloot ik Eerste Paasdag naar de vlooienmarkt te gaan. Helaas is het tijdperk van de vlooienmarkt in de Veemarkthallen van Utrecht definitief voorbij. Deze kon er dus ook niet aan tippen. Maar desalniettemin ben ik niet voor niets geweest.
Kijk maar.
Vijftien met de hand gemaakt pauwtjes. Ze zijn werkelijk mooi.
En een gazen mandje, wat ook dienst kan doen als wandrekje waarin ik mijn, met een melkwagen, ijscowagen, bus, ambulance en twee racewagens aangevulde, verzameling auto's kan stallen. 
Verder nog een of ander ding waaraan ik nog andere dingen moet maken, zodat het een ding wordt waar je dingen aan kunt hangen. Foto volgt ooit nog wel eens. Of niet.