zondag 2 februari 2014

Iemant is er zuur van

En goed zuur dan he! Ik waarschuw u maar vast, hier wordt u waarschijnlijk niet vrolijk van. Tenzij u van de leedvermaak bent, dan misschien wel. Heeft u ook maar een greintje empathie in uw donder, dan voelt u echter met mij mee. Moet u niet een beetje lachen of voelt u in geen enkel opzicht met mij mee, dan mag u er gerust op zijn dat er iets aan u mankeert. Houdt u er hoe dan ook wat aan over he?! Aan het lezen van dit logje. Graag gedaan.
O, dan wilt u nu wel weten waar u staat in dit verhaal? Tut tut. Dit doet zeer hoor. Zo mijn geknakte ego aan u tonen. Dat is niet van de makkelijken. Als je door truttigheid de kans op minstens 160,- euro aan je voorbij laat gaan. Gewoon omdat je onwetend bent. Dom en onwetend. Dan. Ook nog eens. Och, och. Nooit en dan ook nooooooit meer laat ik een zeshoekig Droste blikje liggen in de kringloop of de rommelmarkt. Ook al is het nog zo vies en weet ik niet wat ik ermee moet. En al helemaal niet als hij 1,50 kost. Gloeiende gloeiende. En een week lag ie er al he! Vorige week heb ik er meters mee door de kringloop gelopen en toch teruggelegd 'wat moet je met dat gore, onhandige vieze ding, sleep toch niet alles mee naar huis'. En afgelopen vrijdag stap ik er weer naar binnen, het blikje totaal niet meer in mijn geheugen, zie ik iemand het van de plank pakken. Ik denk nog 'nou, die ligt er al een week meneer'. Ooooeeeeiiiii.
Gisteravond, bij toeval, kom ik het blikje tegen op Marktplaats. En niet een van hetzelfde soort. NEE, DATZELFDE BLIKJE!! Ik herkende het aan de viezigheid. En het bod was 160,- euro !!!! Gloeiende gloeiende. Zuur ben ik nu. Goed zuur.