maandag 25 januari 2010

Iemant moet het zien om het te snappen

Ben ik nou de enige die dat heeft of heb jij dat ook wel eens? Dat je ineens denkt, wat stom dat ik dat nou niet eerder heb begrepen of gezien. Soms is het zo stom dat je het bijna niet durft te zeggen. Maar ik ben moedig aangelegd en leer graag van mijn domme gedachtegangen. Hier komt er eentje:

Bij het maken van de plaatjes voor mijn header kwam ik dus de foto van Times Square tegen. Daar zijn R. en ik in juni 2009 nog geweest. Gezeten op een stellage in het midden van Times Square en kijkend op de kaart dacht ik (en het is best moedig dat ik dat hier nu vertel) 'hee, dat is grappig dit kruispunt is net een grote X'. Duh. Hence de Times voor het Square natuurlijk. Ik had het altijd nogal te letterlijk genomen. Om de een of andere reden zit Times Square voor mij onlosmakelijk verbonden aan Oud&Nieuw en de grote klok met tijdsaanduiding. Dat was volgens mij de reden van de Times voor het Square. Nou, kom op, ben ik nou de enige sul of heb ik gezelschap?

zondag 24 januari 2010

Iemant kan niet kiezen

Ik vond het maar eens tijd worden een eigen header te maken voor mijn blog. En dan ga je aan de slag en kun je vervolgens niet meer kiezen welke je nu wilt gebruiken als header. De oplossing is dan maar om mijn maaksels in een berichtje te zetten, kun je ze toch bekijken. Op het bovenste plaatje na is elk plaatje ontstaan uit het samenvoegen van drie foto's: skyline NYC bij zonsondergang, interieur Guggenheim in NY en straatbeeld Times Square. Bij het bovenste plaatje is het straatbeeld vervangen door een foto van over de grond lopende wortels van een boom ergens in een van de staten boven NY.

woensdag 20 januari 2010

Iemant heeft vakantie!

Ik kan maar moeilijk afstand doen van de kerstvakantie. Ik wil in de roes van lekker eten, drank, boeken en spelletjes verblijven. Ik wil niet geconfronteerd worden met werktijden, vergaderingen, huishouden en dat soort onzinnige zaken. Ik wil het gewoon niet. En daarom heb ik vandaag weer vakantie. De hele dag zit ik al lekker te pielen op mijn laptop, kopjes thee te drinken met een chocolaatje erbij enzovoort. Ik denk dat ik zo maar even lekker in bad ga liggen met een boek, waarna de denkbeeldige butler me hapjes kan komen brengen als hij klaar is met het schoonmaken van het nodige wat vies is. Was het maar waar.

Maar hoe dan ook, vandaag heb ik vakantie! Morgen zien we wel weer verder.

zondag 10 januari 2010

Iemant is verbaasd

Heb ik net geschreven dat ik steeds op van die suikerzoete Amerikaanse blogs kom als ik op 'Volgende blog' klik, kom ik daar met de beste wil van de wereld niet meer op nu. Ik krijg alleen nog maar Nederlandse blogs. Kan Blogger klachten lezen of zo? Wel fijn dat ze er dan ook gelijk wat aan doen. Deden meer bedrijven dat maar. Ging ik snel klagen bij de staatsloterij dat ik nooit meer win dan 10,- euro.

zaterdag 9 januari 2010

Iemant heeft een crisis

Och, maak ik eindelijk iets mee in mijn leventje, schrijf ik erover op mijn blog en heb ik niet door dat mijn episteltje nog als concept staat en helemaal niet gepubliceerd is. Het is dus wat mosterd na de maaltijd, maar ik wil het jullie niet onthouden. Zeker niet die ene oud-collega die maar niet begreep waarom ik in zo'n kleine, onbekende gemeente wilde gaan werken waar toch nooooooit iets gebeurde.



Sinds nog niet zo heel erg lang werk ik dus bij een gemeente. Als communicatieadviseur. Een beetje dom, maar ik had niet stil gestaan bij het feit dat in een gemeente een crisis kan ontstaan. Een kleine of een grote. En dat je dan als communicatieadviseur natuurlijk aan de beurt bent. Vet aan de beurt of een beetje aan de beurt. Inmiddels ben ik daar achter, want ik was vet aan de beurt. Het had erger gekund hoor. Veel erger. Zoals wat er nu in Culemborg los ist of zo, dan ben je nog vetter aan de beurt. Maar gezien het feit dat dit mijn eerste crisis(je) was en mijn collega's met vakantie waren, vind ik het predikaat 'vet' behoorlijk op zijn plaats. Ik ga niet in op de details. Want dan moet ik misschien wel woorden schrijven waarop ik met googlen niet gevonden wil worden. Maar wacht, ik geef een hint:

5 lettergrepen

eerste lettergreep: goh, wat heb ik flink de .... in

tweede lettergreep: de eerste van een traditionele toonladder ofwel een Nederlandse zangeres

derde lettergreep: iemand waarmee je niet meer getrouwd bent met een 's' ervoor (en dan net anders geschreven)

vierde lettergreep: de formele versie van 'jij'

vijfde lettergreep: als je er een heleboel van hebt, dan heb je er ....... en haal dan de 'v' eraf.

Zet het woord vervolgens in meervoud.



Ja, inderdaad er waren er ineens twee. En dan zit je in een rare wereld hoor. Hoe kan dat nou? Die mensen bestaan toch niet echt en als ze al bestaan dan zijn ze toch altijd ergens anders?

Iemant is saai

Ik ben saai. En niet alleen dat, maar fantasieloos ook. Waarom heb ik een blog? Ik maak nooit wat mee. Althans, niet wat het schrijven waard is. Of misschien dat nog wel, want dat is gewoon een leuke bezigheid. Maar wie wil het lezen?

En soms ben ik daar maar blij mee ook. Zo af en toe, als ik me wat verveel en de tijd wil doden en naar mijn eigen blog kijk (hoe zielig kun je zijn) dan klik op 'Volgende blog' en steevast kom ik dan op zo'n suikerzoet Amerikaanse familyblog met een precies goede papa en mama en koddige kindjes. Het druipt er vanaf. Dus dan maar op naar de volgende blog en bam another perfect family. Ugh. Dan vraag je je af of er nog iets anders is in de wereld. Nee, dan maar liever mijn eigen saaie leventje. Heet zoiets niet coginitieve dissonantie of zo?