Iemant gaat back to basic

Het weekend heb ik doorgebracht in een boerenbedtent. Op de Veluwe. Met drie vriendinnen. Een aanrader. Als je tenminste van basic houdt. Dan weer niet zo basic dat je op de grond leeft en onder een koude douche staat, maar toch vrij dicht daarbij in de buurt komt. De ingrediënten waren een bedstede (daar lag ik in), een getimmerd stapelbed (daar lag M in) en een luxe tweepersoonsbed (daar lagen M en E in). Allen beschikten over een goede matras en dekbedden. Tot nog toe viel het basic mee. We hadden ook stoelen en een stamtafel, aanrecht met koud stromend water en een wc. Wat dat laatste betreft, daarover was de afspraak dat activiteiten waarbij vieze geuren loskomen, elders plaats moesten vinden. Het is maar dat u het even weet. We hebben ons er allemaal aan gehouden, geloof ik. Al weet ik niet waarom M sorry zei en met een brandende lucifer terug de wc in ging.
Naast dit alles was er een houten vloer, wat in elkaar getimmerde kastjes van kistjes en, het allerbelangrijkste, een houtkachel. Om te koken. En dat was nog het meest basic van alles. Drie uur wachten eer je water kookt zijn we gewoon niet meer gewend mensen. Maar we hebben ons er doorheen geslagen en zijn nu echte slow cooking experts. Op tijd beginnen is les één. Anders eet je pas heeeeel laat.

Niet behorende bij dit concept, maar wel een van de hoogtepunten was onze huismuis 'Pietertje'. Die heel slim na elke maaltijd een rondje door de tent maakte. Niet gedeerd door onze aanwezigheid. En ongemotiveerd voor elke tegenprestatie voor alle lekkere dingetjes die we voor hem op de grond lieten vallen. Van het voorverwarmen van ons bed tot ons verdedigen tegen everzwijnen, geen enkel voorstel deed hem bewegen ons op gepaste wijze te bedanken. Hij is ons niet eens uit komen zwaaien.