Tijdens mijn rommelige weekend laatst liep ik bij de rommelmarkt in Achterveld tegen wat laadjes op. Ze stonden in de hoek van het gereedschap en de onderdelen. In de mannenhoek zeg maar. En dat was denk ik mijn geluk. Een man laat op die plek zijn oog daar niet op vallen en ik wel. En andere vrouwen die hun oog er ook op laten vallen, laten juist die mannenhoek meestal ongemoeid. Ik weet het, ik weet het, nogal stereotiep. Maar hee, het is geen mening die ik hier opschrijf. Het is gewoon een constatering. En geloof me, ik ben gekwalificeerd genoeg om dit te constateren. Het is tenslotte niet de enige rommelmarkt die ik zo in een jaar bezoek. Dus.
Overigens reageerde de verkoper (een vrijwillige man) vol ongeloof toen ik naar de prijs van de laadjes vroeg. "Deze? Deze laadjes? Wilt u die??' 'Nou nee, niet echt (oh wat kan ik toch bluffen). Alleen als de prijs goed is. (waarna ik mijn ogen ogenschijnlijk ongeïnteresseerd al weer naar wat anders liet dwalen)' Waar de vrijwillige man gelijk van schrok en dus voorzichtig een vraagprijs van 3,- euro uitsprak. Waarna mijn gezicht zich vertrok (van plezier, maar dat kon ik goed verbergen) en ik er een zuur 'nou, vooruit dan maar' uit perste. Deal gesloten. 'Wat gaat u ermee doen?' Dat wordt me best vaak gevraagd als ik ergens iets aanschaf waar de ander geen enkel brood in ziet. Maar meestal heb ik op dat moment nog geen flauw idee. Ik herken alleen een goede deal en de rest volgt wel. Bovendien leken ze erg op laadjes en was de kans dan ook groot dat het laadjes waren en dat ik ze als laadjes ging gebruiken. Leek mij wel overduidelijk.
Al op weg naar de auto werden ze aan een nader onderzoek onderworpen. Er was Inhoud! En dat is Spannend. Het bleken naaimachineonderdelen, klosjes garen, een handleiding en een 'Fee de Foyer'. Die laatste bleek een handborduurmachinetje uit de periode 1890-1930. Met handleiding. In het Frans en eentje in het Nederlands. Mocht iemand zich er dus aan willen wagen ...
Afijn, even wat gegoochel op het type naaimachine en zie hier:
U ziet dat de laadjes onder het blad hangen. En dat ze van elkaar gescheiden zijn. Om ze voor mij bruikbaar te maken heb ik ze samengevoegd en voorzien van een nieuw bovenblad op hun maat. Maar dat was nadat ik ze nog lekker in de meubelolie had gezet, waar ze ook danig van opknapten. Voila!
P.s.: ze kunnen ook nog op slot en de sleuteltjes zitten erbij! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten