Iemant voert opdracht 2 uit

Ja ja, inderdaad tussen opdracht 1 en 2 zit een gat. Van een maand. Logistieke problemen hebben dat gat veroorzaakt. Zo heeft het blauwe mannetje nog steeds een dvd niet bezorgd die ik nu al twee maanden terug besteld heb en heb ik het verkeerde boekje gekocht van een koninklijke mannetje. Er ging dus van alles mis en toen was de maand om. Zomaar. Gelukkig werd het gauw 8 maart. Want op 8 maart ging ik mee met B. Een soort van ontvoerd naar een singer-songwriter optreden. Ik wist de locatie en verder niets. Het bleek een concert van Johan Borger (eerste uur) en Matthew de Zoete (tweede uur). Ik heb geen verstand van muziek. Ik ga dan ook geen reactie geven dieper dan het niveau 'leuk' en 'klinkt lekker'. Matthew staat op spotify, luister zelf maar en oordeel. Van de muziek van Johan ging een ontspannen werking uit. Tenminste...B. vond het nogal deprimerend en vroeg zich af wat de jongen al had meegemaakt in zijn leven. Maar ik kon er wel op wegdromen en soezend een dagdutje doen. Beetje hetzelfde effect als de zon op me heeft.
Dat heb ik B. maar niet gezegd. B. en ik waren namelijk ooit collega's en in die hoedanigheid heeft ze ooit eens de conclusie getrokken dat ik 'gewoon raar' ben. Ik beschouw dat als een groot compliment en dat moet je koesteren en niet opnieuw uitlokken.
Matthew nam ons mee in het ontstaan van zijn liedjes. Wat uiteindelijk een beetje een onthutsend beeld van zijn huwelijk opleverde en hopelijk ook een vertekend beeld. Het werd wel versterkt door de wetenschap dat hij met zekere regelmaat maandenlang toert in binnen- (dat is voor hem Canada) en buitenland, terwijl zijn vrouw haar (let op niet hun) boerderij runt van iets van 300 acres, waarvan 40 acres bos waar soms de huntersmoon schijnt. Dat is voor insiders, dat laatste. Het heeft zijn weerslag op zijn huwelijk, zoveel is duidelijk geworden. En ook op andere zaken, maar dat wordt me te intiem en frankly a bit too much detail. Matthew sprak een leuk mengelmoesje van Engels en Nederlands. Want al zijn opa's en oma's en zijn vader en moeder zijn gewoon van hier.
Afijn, al met al vond ik het een zeer geslaagde opdracht. Het was superleuk om B. weer te zien, want B. is stiekem namelijk zelf ook een beetje raar. Altijd fijn om een soortgenoot in de ogen te kijken.

p.s.: ik heb gisteren vergeten een foto te maken, dus vandaar maar eentje van de kringloopvondst van vandaag. En nog wat ... B. had gisteren ook een zakje kurken voor me! Maar alle kurken zijn nog welkom.