Gelukkig zit ik niet meer dicht

Vorige week kreeg ik de vraag of ik inderdaad echt niets meer gepost had of dat diens Flipboard een technisch mankement vertoonde. Ik voelde er veel voor om Flipboard de schuld te geven, maar dat zou ik niet zo heel lang kunnen volhouden. Weet u. Mijn conclusie is dat ik te weinig lol van alles inzag. Mijn logjes komen voort uit verwondering, bewondering, beschouwing, vragen, Grote Vragen en nog wat van die strekking. Maar dan moet je daar wel voor open staan. En ik denk gewoon dat ik dicht zat de laatste weken. Sinds 23 januari zeg maar. En dat is gewoonweg en schrikbarend een hele maand!!
Gelukkig is het over. De afgelopen dagen heb ik genoten van de pep talk van Kid President. En kleine dude met een opdracht aan de wereld: be more awesome and less dull. En wat mij betreft heeft ie gelijk. Dus toen ik woensdag bij de kringloop een bakje vol met indiaantjes en cowboys vond in allerlei kleurtjes zijn ze maar met me mee naar huis gegaan. Krijgt nog wel een vervolg. Ik zie ze op de een of andere manier al aan de muur hangen. Maar dan moet ik eerst nog wat armbandjes van bingonummers en damstenen, knoopjes met hondjes erop, een kurkenhart (ja nog steeds ja) en nog wat papieren slingers gemaakt hebben.

Wel heb ik me ondertussen vermaakt met het omtoveren van bingokaarten naar postkaarten. Lijntje hier stempelen,  vier lijntjes daar stempelen en voilá het is een postkaart. De eerste gelukkige die er eentje ontvangt is Alexandr uit Moskou.

Verder heb ik nog wat dieren doormidden gezaagd. Die dingen zijn hol vanbinnen, wist ik niet, dus heb ik ze opgevuld met klei en beide zijden voorzien van een magneetje. Voortaan gaan de hipo, het varken, de ezel en de koe als kaartenhoudertje door het leven. Vinden ze best hoor. Beats kinderknuistjes anytime. 

En gisteren heb ik dit filmpje gekeken van SoulPancake. En dát vínd ik tóch leúk. Ik heb hem ook op FB gezet, maar ik geloof dat er nog wat meer mensen in mijn omgeving dicht zitten. Ha-lloo-hoo?

Dit filmpje (en SoulPancake) is leuk! Wend het, keer het. Er is maar één conclusie. Of eigenlijk twee. Het is of leuk, of je zit dicht. Zo stellig ben ik in deze. Kies maar. Maar wie wil nou zeggen 'ik zit dicht en ben er trots op'? Ik bedoel maar. Realiseer je dat even he. Voor je kiest.