Engeland is mijn land. Ik dacht het eerder al, maar weet het nu weer zeker. De mensen, de thee, de omgangsvormen, de spullen, de pubs, het is mij allemaal even leuk. En dan denk ik de tattoos, de leggings en bierbuiken geheel weg. Dat doe ik hier tenslotte ook. Je hebt Engelsen en Engelsen, net als Nederlanders en Nederlanders. Het is maar welke bril je op zet. En die van mij is roze.
Wat ik particularly like zijn de charity shops en car boot sales. Of course. Can't help it. En in tegenstelling tot vorig jaar, toen alle leuke fleamarkets en antiques shops in de VS op onze route net gesloten waren op het moment dat ik passeerde, heb ik nu een fair deal of browsing kunnen doen. En natuurlijk picked up a thing or two. Allemaal even fout en kitschy, maar o zo leuk. Net vóór de vakantie heb ik nog een kofferbakmarkt afgestruind en daar een allerleukst porseleinen hondenbeeldje op de kop getikt. Dat zette de toon van de struintochten in Engeland, maar de score op dat onderdeel is uiteindelijk uitgekomen op twee.
 |
| Het schattige Nederlandse hondje. |
 |
| De twee Engelse hondjes. The're very pleased they live in Holland know. |
Zes is de score van Coronation and Commemorative mugs. Waarvan een nu dienst doet als theelepelvaasje. Er twee voor gebruik zijn en de andere drie voor de sier of occasionally als bloemenvaasje.
Dan heb ik nog wat achter moeten laten wat me helemaal niet zint. Namelijk een hele mooie oude ladder. Achteloos gedumpt. In een container. Mijn reisgenoten zagen het niet zitten om de rest van de reis in gezelschap van het werkelijk hele mooie exemplaar te moeten doorbrengen. Hetgeen ik eerlijk gezegd nogal flauw van ze vond, maar het was twee tegen een. Foto 1 toont de ontdekking, foto 2 de teleurstelling.
 |
| Onder de matras (die heus niet ranzig was) lag ie. Een goed gebruikte, maar nog mooie ladder. Zo'n kwaliteitsding. Handgemaakt probably. |
 |
| Er bleek geen argument stand te houden en aangezien ik hem in mijn eentje niet uit die container kreeg moest ik opgeven. Onder luid commentaar en met duidelijke tegenzin. En ook dat hielp niet. |
Verder nog wat nicknacks. Waarvan ik speciaal de Lingerie Guards even extra onder uw aandacht wil brengen: 'No more unsightly straps'. Geweldig woord nietwaar? Unsightly. Er is veel in het leven unsightly zowel in Engeland als in Nederland, helaas bestaat er niet voor alles een strap. Maar hiervoor dan weer wel.
 |
| De vogelbordjes van wel 5 cm doorsnede hebben ooit ergens aan de muur gehangen. En toen die muur gesausd werd mochten ze gewoon blijven hangen. Je kunt er namelijk omheen sauzen, om deze bordjes. |
 |
| Eindelijk een vingerhoedje. Zo handig, als je zoveel verstelwerk te doen hebt als ik elke dag. |
 |
| Geweldig he?! Zouden die dingen nu ook nog gemaakt worden? |
Nou, dan kan ik u nog wel wat vakantie anekdotes vertellen, maar ik weet niet of u daar zo op zit te wachten. Het meeste is toch alleen leuk als je er bij was. En dat was u niet he?! Nou vooruit eentje dan. In een animal welfare charity shop zag ik een commemorative mug. Bovenop een plankje. Te hoog om bij te kunnen. Te ver weg om goed te kunnen zien of ie wel of niet leuk was. Ik ging dus vragen of ik die mug even mocht zien. Er stond onder het plankje namelijk een trapje en ik dacht dus niet dat mijn vraag heel belastend was. Helaas. Dat was het wel. De dame aan wie ik het vroeg schoot prompt in de stress, riep haar man erbij, die haalde een Trap van achteren, moest daarmee door de hele winkel, richting plankje met mug, man de trap op, vrouw de trap vasthouden, veel gezucht en gesteun en ik geloof zelfs een zweetdruppel, waarna met een gewichtig gebaar de mug op de toonbank belande (leuke toonbank trouwens, helaas niet te koop en waarschijnlijk ook niet goedgekeurd door mijn reisgenoten) en ik dus helaas constateerde dat ik hem niet wilde gezien prijs en staat, hetgeen me op een snibbig 'You changed your mind then?!' kwam te staan. Of ik dat niet even eerder had kunnen doen dat mind changen. Graag vóór alle moeite en niet erna. Uit pure guilt heb ik maar een vintage style bijouterie tasje bij ze gekocht, nog net gespot bij het naar buiten lopen. Zo kon ik weer naar binnen lopen en het nog een beetje goed maken. Al die inspanning.
 |
| Het is misschien vintage als je daartoe alles ouder dan 20 jaar rekent. Maar we hebben het hier niet over de jaren 30 van de vorige eeuw hoor. Al doet het daaraan denken. Of de jaren 50. Of zo. |
Bye!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten