Iemant toont u haar gekochte waar

Het was een heerlijke dag. De zon scheen zoals ik al gehoopt had en het regende niet. Geen druppel. We waren in Driebergen. Samen met collega L. en haar moeder. Erg leuke mensen die de feestvreugde alleen al door hun aanwezigheid verhogen. Ik heb het trouwens over Koninginnedag. Ik weet het. Alweer dagen geleden, maar toch. Toch wil ik u nog even laten zien wat deze dag mij rommeltechnisch gezien heeft opgeleverd. Laten we gewoon het rijtje af gaan. Althans, nadat ik gemeld heb dat de foto's zijn gemaakt vóór het schoonmaken. Inmiddels staat het hele boeltje blinkend te stralen. Had ik beter eerst kunnen doen en dan foto's maken, maar goed het is niet anders.

Als eerste liep ik het foute kastje hierboven tegen het lijf. Ze heeft nog wat zorg nodig. Een kleurtje, een leuk achterwandje, vrolijke plankjes en een schattig knopje voor het deurtje. Dan kan ze wel weer een tijdje mee.  Ze heeft geduldig staan wachten tot ik haar aan het eind van de strooptocht op kwam halen om mee naar huis te gaan. Inmiddels wel ondergescheten door een klein vogeltje, dat was wat sneu. Maar inmiddels is ook dat leed geleden.

Daarna stuitte ik op een labeldispenser uit een voormalig postkantoor. Erg leuk ding. Gezien het feit dat man labeldrukker is, hoop ik binnenkort op een kleine geste.

Vervolgens stond er een stelletje measuring cups naar me te kwaken, hetgeen ik dus met geen mogelijkheid kon negeren. Ik vind ze ge-wel-dig!

Na koffie en Oranje Tompouce hebben we de laatste meters over de vrijmarkt afgelegd en zijn we naar huis gegaan. Waarna ik vervolgens in mijn eentje nog even in een buurdorp de vrijmarkt heb bezocht.

Niet voor niets, want al gauw liep ik tegen deze thermosfles op. Van de zolder van zijn grootvader, zei de verkoper. Eentje uit de jaren zestig. Met glazen binnenfles, kurk en made in China. Tja, die kon ik niet weerstaan gezien de zachte prijs van 50 cent.

Even na de thermoskan zag ik het lampje er rechts op de foto naast. Hij werkt op batterijen (duh) en je kunt kiezen: lampje voor, lampje boven of beide lampjes tegelijk aan. Ik hoop eigenlijk dat het lampje bovenop een zwaailampje is, maar heb nog geen uitsluitsel. Ik heb namelijk geen batterijen die erin passen. 

Niet lang daarna zag ik deze grappige giraffe die in de nabije toekomst zal gaan dienen als fotohouder.

Ik vond het eigenlijk wel welletjes op dat moment. Maar soms heb je het niet voor het zeggen. Dan loop je tegen iets aan, heb je een leuk gesprek met de verkoper, lukt het jou om iets van de prijs af te dingen wat voorgangers de hele dag nog niet gelukt is en ga je overstag. Zo ging het mij. En nu heb ik dus nog een nutteloos, maar schattig ding in huis staan. Jawel, een kindernaaimachine op batterijen of handmatig uit de jaren vijftig. Zie hier.

Het welgekozen klosje garen kreeg ik er gratis bij. En als je dan stiekem hoopt dat het nu dan wel echt klaar is, dan hebben u en ik het mis.

Wat was het geval? Een paar dagen voor Koninginnedag zag ik deze muurvazen. Ze zijn van Jane uit Nederland en ze schrijft de blog All the luck in the world. Ik vind het idee erg leuk en bedacht me dat ooit wel eens te willen gaan doen in een of andere variant. Ooit. Maar ja, dan kijk je even links en even rechts op een zekere vrijmarkt op een dag in april in het jaar 2013 en dan liggen er zes (6!) van die dingen op een rijtje naar je te roepen 'He jij daar. Ja, jij! Joehoe. Jij wilde ons toch? Ooit? Ooit is nu hoor. Joehoeee'. En dan ga je tegen beter weten in weer overstag.

U weet hoe die dingen er normaal gesproken uit zien als ze aan een verwarming hangen. Ik heb er dus geen foto van gemaakt. Maar ze gauw in een kast weggestopt, waardoor ik hoop er voorlopig niet mee geconfronteerd te worden. Want eigenlijk heb ik genoeg projectjes. Zucht.