Iemant vraagt of John even op wil letten (of iemand die John kent en hem dan aan mij voorstelt)

(Chateau Noisy, België)

Het komt door het vorige logje en de reactie en foto's van haar, die wel durft en zelfs nog een heel cool adresje weet. Waardoor ik helemaal overboord ging en bijna opstandig werd van het feit dat we al die mooie geschiedenis zo maar later vervallen tot een plek waar het is verboden om te komen. En je dus ook nooit komt, als je geen lef hebt. Als ik wist waar ik moest protesteren, dan deed ik dat. Er is zoveel creativiteit in de wereld, er is zoveel mogelijk met een beetje wil en vertrouwen. Kunnen we hier nu niets op verzinnen?
De vraag stellen is hem beantwoorden (ik heb toch zo'n hekel aan deze dichtgooier). Maar het is soms wel waar, want BAM, de contouren van een geweldig non-script (jargon he) TV concept tekenden zich in één keer voor mijn geestesoog af. Ik licht een tipje van de sluier op. Stel u voor. Doe in een doosje met een deksel: Bouwval gezocht, Help, mijn man is klusser, Ik vertrek, Ik begin, Het Blok, De wandeling, alle realitysoaps op een husje, Escape to the country, Homes under the hammer en Eigen huis en tuin. Heeft u het zo'n beetje op een rijtje? Ik wel, ik wel. Alles erin? Deksel dicht! En schudden maar. Man, dan heb je me toch een kijkcijferkanon. John, heb je opgelet? Dit is voer voor jaren en jaren. Wereldwijd. Minstens. En die 50.000,- euro die je in 2008 bood voor een baanbrekend idee? Daar ga je er bij mij niet mee komen! Dan weet je dat alvast.

P.s.: Er was nog een opdrachtje tussen het wal en het schip gevallen en bijna verzopen: de film Blue Valentine kijken. Weet ook eerlijk gezegd niet meer of ik die opdracht echt van haar gekregen heb of dat ik dat gedroomd heb. En er is er nog eentje toegevoegd: het lezen van Le Petit Prince. Ik heb nu meer opdrachten dan er maanden in een jaar zitten, maar dat gaat wel goed komen. Zeker als het dit weer blijft. Tenzij John me belt, dan krijg ik het druk he.