donderdag 4 februari 2010

Iemant luistert naar haar hondje

Hij is zielig. Heel zielig. Zijn balletjes zijn weg. Zomaar. Ineens. Zonder overleg. En dat snapt ie niet. Zo wordt ie een nog liever hondje, zeggen ze. Maar dat kan niet. Hij was al op z'n aller aller allerliefst. En nu noemen ze hem ook nog lampekapje. En euneuch. En dat klinkt als een slechte nies. En hij houdt niet van slechte niezen. Slechte niezen zijn voor watjes. Watjes zonder ballen. Uh?!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten