maandag 19 december 2011
Iemant was hulpjarig
Het is hier spekglad op het moment en wit bevroren. En dat helpt wel. Om in de kerststemming te komen. Volgens mij zijn we daar allemaal wat laat mee dit jaar. Met die kerststemming. Die vroege sneeuw van de afgelopen twee jaren heeft de toon gezet. Met Kerst ligt er sneeuw, de herfst is dan voorbij. Maar zo was het niet dit jaar. Misschien komt het nog goed. Ik heb in ieder geval Vakantie en ga zo de kerstkaarten schrijven. Ook laat dit jaar. Of ..., dat is eigenlijk elk jaar zo. Vrijdag was mijn zusje jarig. Voor de gelegenheid zijn we afgereden naar Limburgia en hebben er gelijk maar een kerstweekend aan vastgeplakt. Want voor het eerst in denk ik zo'n twintig jaar zijn de zusjes niet samen met de Kerst. En dan is het wat raar als ze je daar een Zalig Kerstfeest wensen. Want niet bij mijn zusje zijn, houd dan gelijk een Onzalig Kerstfeest in, he. Maar we slaan ons er wel doorheen en bellen gewoon elke dag. Een keer of twee.
Maar goed, zusje was dus jarig. En dat hield in dat ik hulpjarig was. Want jarig zijn is een zware taak en dat kun je niet alleen. Als hulpjarige heb je het best goed. Niemand weet dat je hulpjarig bent, dus de plichtplegingen gaan aan je voorbij. Maar je krijgt wel een cadeautje. Zie hierboven de nieuwe huisgenoot die deze hulpjarige heeft ontvangen. Is het geen mooi beessie? Mijn moeder heeft het concept bedacht. Waarom weet ik eigenlijk niet. Maar nu ben ik op 27 december jarig. (Das bijna he.) En dan was mijn zusje altijd hulpjarig. Dus in een maand tijd waren we beiden twee keer jarig. Heel plezierig. En daar hield het verjaardagsconcept niet op. Aangezien we beiden aan het eind van het jaar jarig zijn, duurt een jaar heeeeeel lang. Langer dan bij een ander, die laten we zeggen ergens in maart of oktober jarig is. Daarom waren we ook zomerjarig. Die zomerverjaardag viel elk jaar op een voor mijn moeder geschikt moment. Dus op een mooie zomerochtend werd je wakker en dan was je jarig. Die verjaardag was ook zonder plichtplegingen, maar mét cadeautje. Een kleintje hoor. We waren niet verwend thuis.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten