Waarom is het toch dat zodra je besluit dat deze avond of dit weekend toch echt ongestoord voor jezelf is, er prompt visite voor de deur staat? Of een of andere andere soort verplichting op de deur klopt. Is dat het universum die zegt 'zo, laten we eens kijken hoe goed jij bent in het stellen van grenzen'? Nou universum ik kan je nu alvast zeggen 'niet zo goed'. Dus dat hoef je komend weekend niet meer te testen, dat weten we dan nu al. Hoef je dus ook geen visite voor mijn deur te zetten. Of iets anders. Ik heb er geen zin in. Ik ga geen koffie zetten, taart bakken, koken of op andere manieren sociaal zijn. Ik ga heel asociaal zijn en me tussen eettafel en bank bewegen van laptopscherm naar tv. Of zoiets. Misschien wordt het iets heel anders, maar dat zie IK dan wel.
Een aantal jaren terug studeerde ik in de avonduren. Op maandagavond moest ik naar school en op woensdagavond. De dinsdagavond was mijn heilige avond. Net 5 heeft gedurende mijn hele studie een prima programmering voor de dinsdag gehad. Vanaf etenstijd was ik onder de pannen. Ik zat op de bank, keek tv en wenste niet gestoord te worden. Vriendlief had toen regelmatige avonddiensten, dus dat kwam goed uit. De weken dat hij wel thuis was, maakte hij zich onzichtbaar door boven achter de pc zijn tijd door te brengen (klinkt zielig, maar dat valt wel mee hoor). Zo nu en dan was er een of andere onverlaat die me kwam storen. 'He hoi, ik was in de buurt en dacht ik doe even een bakkie.' Je kon me niet chagrijniger krijgen. Dat probeerde ik dan meestal nog te verbergen, hetgeen met niet echt goed lukte. Toen ik dat ook zelf doorhad besloot ik gewoon maar te zeggen dat het nu niet zo goed uitkwam voor een bakkie en of het een andere keer kon. Blijkbaar kon ik dat erg goed brengen, want voor zover ik heb kunnen merken en weet is er niemand boos over geworden. Ik weet niet of ik daar inmiddels slechter in geworden ben. Dus mocht je dit weekend voor de deur staan en je krijgt te horen dat het niet schikt omdat ik toch echt wat anders te doen heb en je wordt daar niet vrolijker van, weet dan dat ik mijn best heb gedaan het zo aardig mogelijk te brengen, maar dat ik misschien weer wat moet oefenen.
Van een heel andere orde is dat ik u wil laten weten dat de fotoboom verkocht is, dat John me nog niet heeft gebeld om van gedachten te wisselen over mijn briljante idee voor een real life non script tv-serie, dat de op 8 januari bestelde dvd Rhythm is it! nog steeds niet binnen is, maar Britains Greats wel en het dus tijd wordt een februari opdracht te kiezen. Rest me nu nog om te bedenken welke foto bij dit logje past.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten