Iemant bakt er niet veel van, maar het kan wel

Sommige van die logjes leiden echt een eigen leven. Je start met een verhaal voor ogen en als je klaar bent, blijkt het ergens anders over te zijn gegaan. Zo ook mijn vorige logje over de IK En Anderen-winkel. Ik had mijn begane fout helemaal niet met u willen delen, maar dat ging geheel vanzelf. Zoals Elise zei zat het me blijkbaar nog steeds dwars en daarmee schrijf ik de spontane bekentenis maar toe aan een of ander verwerkingsproces.
Wat ik wel had willen delen, maar wat dus niet vanzelf ging, ga ik nu proberen. De start van het vorige verhaal ging nog goed. Dat kan ik hier wel weer kopiëren. Dan bedoel ik dat stuk dat er dingen aan je blijven kleven die je helemaal niet ging kopen.

[Even tussendoor: op de achtergrond luister ik op dit moment naar haar. Een aanrader wat mij betreft.]

Allora, enkele weken geleden liep ik daar dus. En de bakdingetjes op de foto bleven aan me kleven (wees gerust, ik heb ze afgerekend). Ze riepen acute beelden bij me op: blokhut, sneeuw, haardvuur, elanden met damp uit hun neus langzaam voorbij kuierend langs de met ijsbloemen bedekte ramen, aga-cooker, kerstversieringen waar je ook maar kijkt, spelletjes, leuke mensen om de keukentafel met mokken warme chocolademelk waarop marshmellows dobberen, drogend wasgoed aan een lijntje (ja, dat was een beetje een vreemde, ik geef het toe), tevreden slapende hondjes in rieten mandjes met kerstdekentjes en tot slot een perfect bijpassend keukenschort. Die laatste was niet zo raar, die hing er namelijk naast. Die bleef dus ook kleven (en is inderdaad ook afgerekend).

[het duimpje op de foto is geen stuiptrekking, maar een serieuze poging om aan te geven dat dit een leuk schort is]

De beelden werden vergezeld van geuren: appeltaart, kaneel, dennen, stoofpotjes en poep. Die laatste bracht me zonder pardon terug in de werkelijkheid en ik verdacht direct het vierjarige moederzoekende peutertje naast me van de oorzaak daarvan. Afijn, het totale plaatje (zonder wasgoed en poep) was de oorzaak van de aankoop. En nu zit ik dus met 440 (!!) bakdingetjes (sorry, ik weet niet hoe ze heten, anders dan Snödriva, maar dat zegt me niet zo veel) en met geen enkel idee wat ik ermee ga doen. Dus als u nog een tip hebt? Weet wel even dat ik niet van muffins houd. Maar voor de rest houd ik me aanbevolen hoor.