Dat vorige logje he, dat ging eigenlijk over het volgende. Soms zie je, op televisie of zo, van die leuke oude mensjes. Vaak vrouwen overigens. Gewoon een constatering. Die dan ruim in de tachtig of negentig zijn en nog volop in het leven staan. Van die. Die nog best weten wat er speelt in de wereld, die dagelijks nog een neutje drinken of een kaartje leggen, hun ochtendoefeningen doen, skypen met de achterkleinkinderen, piano spelen, gaan dansen en dan ook nog ..... afijn, u heeft een beeld denk ik. Dat zijn van die mensjes die met hun tijd mee zijn gegaan. Die nooit hebben gedacht: 'het zal mijn tijd wel duren'. Nee, de nieuwste ontwikkelingen hebben ze hun hele leven op de voet gevolgd. Nieuwe techniek werd omarmd en niet uit de weg gegaan. Natuurlijk is hun hele basis in het leven al open geweest; open voor andere denkbeelden en levensstijlen. En dat maakt die mensjes zo leuk als je ze nu ziet. Dus om leuk te zijn als je oud bent, zul je ook al leuk moeten zijn als je jong bent. Want hoe dan ook, je humeur heeft toch wat onder ouderdom te lijden. Dus als je humeurlat al wat laag ligt nu, dan voorspelt dat niet veel goeds. Leg die lat dus maar hoger en blijf nu al bij de tijd, dan kan ie straks gerust nog een stukje zakken. Ligt ie nog altijd hoger dan de gemiddelde andere oude bes.
Vandaar dus dat ik bij de tijd wil blijven, want wie weet wat er allemaal nog komen gaat. Dat moet ik nog wel kunnen snappen. Want hoe moet het vergaan zijn met de mensen die de telefoon een vooruitgang van niets vonden en stug een brief met een duif mee bleven sturen? Of die blijvend overtuigd waren dat een treinreis niet te overleven was en het einde van de gezondheid van de algehele mensheid? Dat soort mensen moet toch niet te pruimen zijn geweest? Aan de andere kant, ze werden ook niet zo oud he, vroeger.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten